Verwerking

Het radioactief afval dat in het verwerkingsgebouw voor laag- en middelradioactief afval verwerkt wordt, kan verschillende vormen hebben.

Vast persbaar afval
Dit afval zit in 100 liter vaten en wordt tot kleine pakketjes geperst. Deze gaan in een groter vat, omringd door een laag van zo’n vijf centimeter dik beton. Dit beton houdt de meeste straling tegen en zorgt ervoor dat er geen radioactieve stoffen uit de container kunnen komen tijdens de opslag. Wanneer het stralingsniveau in deze betonnen vaten te hoog is, plaatsen we het in een betoncontainer. Deze betoncontainer is zo’n twintig centimeter dik en houdt meer straling tegen.

Vast niet-persbaar afval
Door de samenstelling van het afval (staal of veel plastic materiaal) mag of kan het niet geperst worden. Vaten met dit type afval worden direct in een groter vat geplaatst en afgestort met beton.

Radioactieve bronnen
Deze worden in een verzamelvat voor bronnen bij elkaar gedaan en worden daarna afgestort met beton.

Vloeibaar afval
Dit afval verwerken we in twee verschillende routes. Organische vloeistoffen kunnen we in een verbrandingsoven verbranden waarbij de gassen worden gefilterd. Deze filters worden daarna als vast persbaar afval verwerkt, omdat daar de stofdeeltjes in afgevangen zijn. Niet organische vloeistoffen worden door middel van biologische reiniging en microfiltratie ontdaan van de vaste radioactieve stoffen. De slurry die daarna overblijft, wordt tot een vaste massa gedroogd en vervolgens als vast persbaar afval verwerkt.

Incourant afval
Dit zijn radioactieve objecten die eerst kleiner gemaakt moeten worden om ze verder te kunnen verwerken. Dit gebeurt in een speciale verschrottingsruimte. Het afval wordt na verkleining in een vat voor persbaar vast radioactief afval geplaatst en verder verwerkt.

Straling is energie en maakt botsingen met het materiaal dat het tegenkomt. De straling van het afval wordt door botsingen met het beton gedeeltelijk of helemaal tegengehouden. Dit is afhankelijk van de energie die de straling uitzendt. Ook vaten waarbij na verwerking geen straling meer gemeten wordt aan de buitenkant, moeten in opslag genomen worden, omdat de radioactiviteit nog wel in het vat zit.

Deze vaten gaan in de opslagloodsen voor laag- en middelradioactief afval, waar ze bewaard worden. Hoelang ze opgeslagen worden, wordt bepaald door de snelheid van afname van de radioactiviteit, ook wel halveringstijd genoemd.

Het hoogradioactief afval wordt aangevoerd in zeer robuuste transportcontainers, die bestand zijn tegen elk mogelijk ongeluk tijdens het transport. Het hoogradioactief afval van de kerncentrale Borssele komt vanuit de opwerkingsfabriek in Frankrijk naar COVRA. Daar zijn de bruikbare bestanddelen van de splijtstof gerecycled (95%). De rest van het afval (5%) is in vloeibaar glas gemengd en in een roestvrijstalen verpakking gegoten, waarna het naar COVRA wordt gestuurd.

De splijtstofelementen van onderzoeksreactoren en het afval van de medische isotopenproductie worden niet opgewerkt en komen rechtstreeks naar COVRA. Deze verpakkingen worden uit de transportcontainers gehaald, gecontroleerd, gemeten en zo nodig opnieuw verpakt. Daarna wordt het afval opgeslagen in de bunkers van het HABOG, het opslaggebouw voor hoogradioactief afval.